Od kiedy można skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej?
Podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stanowi dochód po odliczeniu między innymi kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Za wydatki te uważa się między innymi wydatki na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.Wydatki te podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w żadnej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Warunkiem odliczenia tych wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Jak z tego wynika, aby skorzystać z możliwości odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej poniesionych wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego, należy:
1) być osobą niepełnosprawną lub mieć na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia,
2) być właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego,
3) ponieść z tego tytułu wydatki.
Po wydaniu orzeczenia o niepełnosprawności można skorygować rozliczenia roczne
W sytuacji, gdy niepełnosprawność podatnika, osoby, którą ma na utrzymaniu albo dziecka, które nie ukończyło 16 roku życia, występuje przed wydaniem odpowiedniego orzeczenia o niepełnosprawności, nie są spełnione wszystkie przesłanki uprawniające do dokonania odliczenia. Jednak w sytuacji, gdy orzeczenie zostanie wydane i będzie z niego wynikało, że niepełnosprawność datuje się od konkretnego momentu w przeszłości, nie ma przeszkód by podatnik dokonał stosownej korekty rozliczeń rocznych za wskazany w orzeczeniu okres i skorzystał wstecz z ulgi rehabilitacyjnej. Zgodnie z przepisami można skutecznie skorygować wysokość zobowiązania podatkowego, o ile zobowiązanie to nie uległo przedawnieniu, co ma miejsce z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Oznacza to, że w 2024 r. można skorygować rozliczenia za lata 2018–2022, czyli skorzystać z ulgi w wysokości 2280,00 zł za każdy rok, co łącznie daj możliwość odzyskania 11.400,00 zł. Jest to o tyle ułatwione, że w przypadku tych wydatków nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Pogląd ten potwierdza także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, np. w interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2024 r. (0113-KDIPT2-2.4011.830.2023.3.ACZ).
Podstawa prawna
art. 26 ust. 1 pkt 6, ust. 7a–7h ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.)